Coming home

Dit is het laatste bericht hier. De missie is volbracht, ik heb mijn wing. Hieronder nog een fototje. Ik ga zometeen het vliegtuig naar huis pakken en dan spreek ik iedereen thuis weer.

Ajuu

D29 en CPL

Dag mensen,
Hier nog even een snel berichtje. Ik heb maandag mijn check gehaald voor IFR. Nu moet ik deze week nog een paar beurtjes vliegen voordat ik het allerlaatste examen hier kan doen. Waarschijnlijk kan ik dat pas maandag doen en nu heb ik tot zondag vrij om te leren en me te vervelen hier. Onze auto is verkocht dus is aan de ene kant wel fijn maar aan de andere kant kun je hier nu ook gelijk niks meer doen. Naar de supermarkt kun je niet even lopen, dus we moeten steeds mensen smeken om ons even te brengen.
Maar het einde is nu echt dichtbij want ik kom bijna zeker volgende week naar huis.
Ik zal nog wel een berichtje posten als ik alles heb gehaald en naar huis kom, maar verwacht niet veel meer van deze blog.
Bedankt voor alles interesse en tot in Holland.
Ajuuu
Daan

Einde nadert, maar langzaam

Hallo mensen,
Het is nu alweer een maand of 4 geleden dat ik hier ben begonnen. Als je zo terug kijkt is de tijd wel hard gegaan, maar als je vooruit kijkt hoe ver je nog moet, lijkt het niet op te schieten. Ik vlieg nu gestaag elke dag een vlucht dus ik heb niks te klagen. Ik zit hier in theorie na deze week nog ongeveer 3 weken, maar dat zouden er ook zo 5 kunnen worden. Niks is te voorspellen hier.
Ik ben nu al een tijdje bezig met IFR en het is leuk, maar wel zwaar. Je moet wat meer dingen weten en alles werkt een beetje anders dus ik vind het wennen.
Afgelopen zondag heb ik mijn laatste solo vlucht gehad. Dat was een nachtsolo dus wel spannend. Je ziet echt helemaal niks als je niet boven een verlichte stad hangt. We deden alleen 5 landingen op ons eigen veld dus het stelt uiteindelijk niet zoveel voor maar het was wel gaaf. Op het laatste moment zie je pas echt de baan als je landingslicht het oplicht. De vlucht van te voren deed mijn instructeur nog allerlei failures die met nachtvliegen te maken hadden. Hij deed bijvoorbeeld alle instrumentverlichting uit, een landing zonder landingslicht en een gear failure. Bij die laatste moet je het landingsgestel handmatig uitdoen.
Naast het vliegen doe ik eigenlijk helemaal niks meer. Ik vlieg vaak 6 dagen per week dus die ene dag dat ik vrij ben moet ik dan gebruiken om wat te leren(voor zover daar zin voor is).
Ik kan niet wachten tot het hier voorbij is, want ik heb het hier nu echt wel gezien. Het vliegen blijft gaaf en daar hoor je me niet over klagen, maar al het andere hier is totaal niet interessant.
Je merkt wel dat de berichten niet heel vernieuwend meer zijn en ik weet ook niets meer te vertellen wat jullie nog niet weten. Daarom is het nu ook klaar.
Tot later.
Daan

Niks bijzonders

Weinig te vertellen en toch een bericht. Laten we beginnen bij het vliegen. De arrow wordt alweer twee weken zonder aarzeling bestuurd en het is tien keer leuker dan de archer. Nieuwe instructeur die vele malen beter, interessanter en preciezer is dan de vorige. Vliegen op de Arrow gaat dus alleen op instrumenten en is wat lastiger dan met zicht vliegen. Er worden minder afwijking getolereerd dan bij VFR. Ik moet meer leren en sommige dingen zijn af en toe een beetje abstract, maar als je alles door krijgt is het echt heel gaaf.

Het vliegen wat we nu leren, zo vliegen de grote kisten ook. Dat maakt alles nog interessanter omdat het steeds meer in de buurt komt van wat je uiteindelijk wil gaan doen. Het probleem voor jullie is echter dat het te ingewikkeld wordt om alles op een normale manier uit te leggen.

Verder is hier weer bar weinig te beleven. Onze auto is kapot gegaan. De lager van ons linker achterwiel is stuk en moet vervangen worden. De auto staat nu op pootjes totdat er een nieuwe lager binnen is die we op de as moeten zetten.
Ook zijn we naar een American Football match geweest. Ik vind het echt een spel van niks, maar hier in amerika is het de nummer 1 sport. Het stadion is echt belachelijk groot dus dat was wel weer leuk om te zien. Hooligans hebben ze hier eigenlijk niet echt. Uit en thuis supporters zitten door elkaar heen en er is nergens een harde kern te bekennen. Sfeer is dus wel goed, maar jammer dat de sport zo saai is.

Dit was weer even snel een berichtje. Het gaat allemaal weer een beetje voorspoedig dus dat is wel lekker.

Tot later,

Dane

VFR gehaald

Hallo beste mensen,
Het is me uiteindelijk gelukt! VFR(Visual Flight Rules) heb ik afgerond. De laatste vlucht op de piper Archer was zeker niet om over naar huis te schrijven. Het ging weer niet echt goed en daar baalde ik natuurlijk wel van. Het is geen lekkere manier om dit af te sluiten, maar gehaald is gehaald.
Nu mag ik beginnen op de piper Arrow. Bijna hetzelfde beestje, maar deze heeft een grotere motor en intrekbaar landingsgestel. De procedures zijn vrijwel hetzelfde, alleen vlieg je nu met twee piloten inplaats van dat je zelf alles moet doen. Dat betekent dat ik dus Pilot In Command ben en mijn instructeur opdrachten mag geven. Ik vraag bijvoorbeeld: "set climb power" en dan doet hij dat voor mij.
Ook vlieg je nu niet meer op zicht. We gaan nu beginnen met de Instrument Flight Rules(IFR). Ik krijg dus een bril op waarvan de bovenkant is afgeplakt en je alleen maar wat onder je ziet(je instrumenten dus). Hiervoor moet je wel weer hard leren, want het is weer een heel ander soort vliegen dan VFR. Je gebruikt bij VFR alles wat je buiten ziet om te bepalen waar je bent en waar je naartoe moet. Bij IFR gebruik je bakens op de grond die een signaal uitzenden waar je op af stuurt(klinkt simpel zo, maar er komt nog veel meer bij kijken).
Ik heb echt super veel zin in de eerste vlucht op de Arrow. Vandaag was het helaas 44 graden en konden we dus helaas niet vliegen. Komt ook wel goed uit want dan kan ik de checklisten en procedures doornemen, dan heb ik daar al een voorsprongetje op.
Zoals je leest is het hier nog steeds warm, het wil maar niet ophouden. Als het een keertje regent en het is 25 graden, dan is het hier echt veel beter uit te houden. Helaas komt dit niet zoveel voor.
Als er nog vragen zijn over dingen die ik nog niet heb gemeld, dan kunnen die gerust gesteld.
Dank voor de interesse en tot het volgende bericht.
Bye

Traaaaag

Hallo,

Er is weer genoeg om over te vertellen. Ik heb ondertussen al een week mijn D-32 check gehaald en aan het einde van de week ben ik pas 1 vlucht verder. De hele week had ik pech met het weer en mocht ik niet vliegen. Ik werd constant in de middag gezet en dan is het zo warm dat je niet meer weg mag. Boven de 43 graden wordt er niet meer gevlogen. Helaas had ik dit twee dagen achter elkaar. Daarna stond ik eindelijk een keer 's ochtends op het rooster voor een solo vlucht, maar toen ben ik net op het laatste moment weer naar achter gezet, waardoor ik dus moest cancelen vanwege de wind. Vandaag dus eindelijk weer een vluchtje kunnen doen, maar dit schiet totaal niet op. Ondertussen zijn mensen die ver voor lopen van een groep achter mij, ons aan het inhalen, omdat zij wel alle goede plekjes op het rooster krijgen. Af en toe krijg je het idee dat iedereen je tegenwerkt als het niet gaat zoals je hoopt. Elke keer een vlucht moeten voorbereiden terwijl je al bijna zeker weet dat je niet gaat vliegen is enorm frustrerend.

En aangezien je verder niks te doen hebt hier blijf je een beetje in die frustratie hangen en dat is niet echt relax. Ik probeer dus daarom maar zoveel mogelijk afleiding te zoeken in wat nieuwe boeken die ik gekregen heb.

Update: We hebben wat gedaan zowaar. Vrijdag zijn Pieter en ik om 18:45 vertrokken naar de Grand Canyon. We stonden zondag pas weer op het rooster dus mooi de tijd om wat te ondernemen. Pieter zijn vriendin zat daar met haar ouders, dus die hadden we verrast. Zaterdag zijn we met hen door de Canyon getrokken. Het was echt enorm indrukwekkend en nog tien keer vetter dan ik had verwacht. Je moet het echt ervaren, want het is onbeschrijfelijk hoe groot die scheur in de grond is. Het was daar ook lekker koel, zo'n 15 tot 20 graden, dus dat is vergeleken bij Phoenix zelfs bijna koud.
'S avonds zijn we weer terug naar huis gereden, om zondag om 3 uur 's ochtends naast ons bed te staan voor een vlucht.
Wel heel relaxed om even weg te zijn geweest. Het voelde ook een beetje als een soort vakantie, al kun je het vliegen nooit helemaal los laten.
Morgen sta ik op het rooster voor mijn laatste solovlucht. Deze duurt 4 uur en die gaat dus ook lekker ver weg. Ik zal wel weer een update doen over hoe dat allemaal gegaan is.

Voorlopig kan iedereen die dit leest weer vooruit.

Howdy

24 gehaald en navigatie´s

Hehe, gelukkig is na drie keer proberen de 24 check eindelijk in de pocket. Deze week was weer druk met vluchten. Na weer mijn eerste solo (S-25) was het tijd voor weer eens een navigatie vlucht met m'n instructeur. Ik had een hele vette route gepland naar Prescott en Sedona, dat ligt verder naar het noorden. Het is daar allemaal wat bergachtiger en de elevatie van het veld is zo'n 4000 voet hoger dan Falcon field.
Het was wel weer even wennen dat navigeren want het was een tijdje geleden dat ik dat had gedaan. Na een half uurtje vliegen had ik de smaak wel weer te pakken. Bij deze vlucht was het de bedoeling dat je liet zien dat je zelf kon navigeren naar een onbekend veld met behulp van de kaart. De vluchten hierna moet ik dan ook helemaal alleen doen en niet verdwaald raken.
De dag daarna was dan dus mijn eerste solo navigatie. Dat was echt kicken, want je hebt nu echt het idee dat je een doel hebt wat je moet bereiken, en dat is een stuk leuker dan alleen maar dicht bij het veld wat rondjes draaien enzovoorts. Ik ging naar een veld waar verder geen verkeersleiding was dus dan moet je op de radio veel positie reports doen. Er was gelukkig niemand dus ik kon lekker rustig mijn gang gaan.
Vandaag had ik weer een navigatie, vergelijkbaar met de vorige maar nu ging ik naar het zuiden en niet naar het noorden. Het ging weer best lekker, dus ik was achteraf erg tevreden over de laatste paar vluchten.
Morgen hoef ik even niet te vliegen dus dan kan ik lekker uitrusten.
Tot de volgende!
Ajuu