Coming home

Dit is het laatste bericht hier. De missie is volbracht, ik heb mijn wing. Hieronder nog een fototje. Ik ga zometeen het vliegtuig naar huis pakken en dan spreek ik iedereen thuis weer.

Ajuu

D29 en CPL

Dag mensen,
Hier nog even een snel berichtje. Ik heb maandag mijn check gehaald voor IFR. Nu moet ik deze week nog een paar beurtjes vliegen voordat ik het allerlaatste examen hier kan doen. Waarschijnlijk kan ik dat pas maandag doen en nu heb ik tot zondag vrij om te leren en me te vervelen hier. Onze auto is verkocht dus is aan de ene kant wel fijn maar aan de andere kant kun je hier nu ook gelijk niks meer doen. Naar de supermarkt kun je niet even lopen, dus we moeten steeds mensen smeken om ons even te brengen.
Maar het einde is nu echt dichtbij want ik kom bijna zeker volgende week naar huis.
Ik zal nog wel een berichtje posten als ik alles heb gehaald en naar huis kom, maar verwacht niet veel meer van deze blog.
Bedankt voor alles interesse en tot in Holland.
Ajuuu
Daan

Einde nadert, maar langzaam

Hallo mensen,
Het is nu alweer een maand of 4 geleden dat ik hier ben begonnen. Als je zo terug kijkt is de tijd wel hard gegaan, maar als je vooruit kijkt hoe ver je nog moet, lijkt het niet op te schieten. Ik vlieg nu gestaag elke dag een vlucht dus ik heb niks te klagen. Ik zit hier in theorie na deze week nog ongeveer 3 weken, maar dat zouden er ook zo 5 kunnen worden. Niks is te voorspellen hier.
Ik ben nu al een tijdje bezig met IFR en het is leuk, maar wel zwaar. Je moet wat meer dingen weten en alles werkt een beetje anders dus ik vind het wennen.
Afgelopen zondag heb ik mijn laatste solo vlucht gehad. Dat was een nachtsolo dus wel spannend. Je ziet echt helemaal niks als je niet boven een verlichte stad hangt. We deden alleen 5 landingen op ons eigen veld dus het stelt uiteindelijk niet zoveel voor maar het was wel gaaf. Op het laatste moment zie je pas echt de baan als je landingslicht het oplicht. De vlucht van te voren deed mijn instructeur nog allerlei failures die met nachtvliegen te maken hadden. Hij deed bijvoorbeeld alle instrumentverlichting uit, een landing zonder landingslicht en een gear failure. Bij die laatste moet je het landingsgestel handmatig uitdoen.
Naast het vliegen doe ik eigenlijk helemaal niks meer. Ik vlieg vaak 6 dagen per week dus die ene dag dat ik vrij ben moet ik dan gebruiken om wat te leren(voor zover daar zin voor is).
Ik kan niet wachten tot het hier voorbij is, want ik heb het hier nu echt wel gezien. Het vliegen blijft gaaf en daar hoor je me niet over klagen, maar al het andere hier is totaal niet interessant.
Je merkt wel dat de berichten niet heel vernieuwend meer zijn en ik weet ook niets meer te vertellen wat jullie nog niet weten. Daarom is het nu ook klaar.
Tot later.
Daan

Niks bijzonders

Weinig te vertellen en toch een bericht. Laten we beginnen bij het vliegen. De arrow wordt alweer twee weken zonder aarzeling bestuurd en het is tien keer leuker dan de archer. Nieuwe instructeur die vele malen beter, interessanter en preciezer is dan de vorige. Vliegen op de Arrow gaat dus alleen op instrumenten en is wat lastiger dan met zicht vliegen. Er worden minder afwijking getolereerd dan bij VFR. Ik moet meer leren en sommige dingen zijn af en toe een beetje abstract, maar als je alles door krijgt is het echt heel gaaf.

Het vliegen wat we nu leren, zo vliegen de grote kisten ook. Dat maakt alles nog interessanter omdat het steeds meer in de buurt komt van wat je uiteindelijk wil gaan doen. Het probleem voor jullie is echter dat het te ingewikkeld wordt om alles op een normale manier uit te leggen.

Verder is hier weer bar weinig te beleven. Onze auto is kapot gegaan. De lager van ons linker achterwiel is stuk en moet vervangen worden. De auto staat nu op pootjes totdat er een nieuwe lager binnen is die we op de as moeten zetten.
Ook zijn we naar een American Football match geweest. Ik vind het echt een spel van niks, maar hier in amerika is het de nummer 1 sport. Het stadion is echt belachelijk groot dus dat was wel weer leuk om te zien. Hooligans hebben ze hier eigenlijk niet echt. Uit en thuis supporters zitten door elkaar heen en er is nergens een harde kern te bekennen. Sfeer is dus wel goed, maar jammer dat de sport zo saai is.

Dit was weer even snel een berichtje. Het gaat allemaal weer een beetje voorspoedig dus dat is wel lekker.

Tot later,

Dane

VFR gehaald

Hallo beste mensen,
Het is me uiteindelijk gelukt! VFR(Visual Flight Rules) heb ik afgerond. De laatste vlucht op de piper Archer was zeker niet om over naar huis te schrijven. Het ging weer niet echt goed en daar baalde ik natuurlijk wel van. Het is geen lekkere manier om dit af te sluiten, maar gehaald is gehaald.
Nu mag ik beginnen op de piper Arrow. Bijna hetzelfde beestje, maar deze heeft een grotere motor en intrekbaar landingsgestel. De procedures zijn vrijwel hetzelfde, alleen vlieg je nu met twee piloten inplaats van dat je zelf alles moet doen. Dat betekent dat ik dus Pilot In Command ben en mijn instructeur opdrachten mag geven. Ik vraag bijvoorbeeld: "set climb power" en dan doet hij dat voor mij.
Ook vlieg je nu niet meer op zicht. We gaan nu beginnen met de Instrument Flight Rules(IFR). Ik krijg dus een bril op waarvan de bovenkant is afgeplakt en je alleen maar wat onder je ziet(je instrumenten dus). Hiervoor moet je wel weer hard leren, want het is weer een heel ander soort vliegen dan VFR. Je gebruikt bij VFR alles wat je buiten ziet om te bepalen waar je bent en waar je naartoe moet. Bij IFR gebruik je bakens op de grond die een signaal uitzenden waar je op af stuurt(klinkt simpel zo, maar er komt nog veel meer bij kijken).
Ik heb echt super veel zin in de eerste vlucht op de Arrow. Vandaag was het helaas 44 graden en konden we dus helaas niet vliegen. Komt ook wel goed uit want dan kan ik de checklisten en procedures doornemen, dan heb ik daar al een voorsprongetje op.
Zoals je leest is het hier nog steeds warm, het wil maar niet ophouden. Als het een keertje regent en het is 25 graden, dan is het hier echt veel beter uit te houden. Helaas komt dit niet zoveel voor.
Als er nog vragen zijn over dingen die ik nog niet heb gemeld, dan kunnen die gerust gesteld.
Dank voor de interesse en tot het volgende bericht.
Bye

Traaaaag

Hallo,

Er is weer genoeg om over te vertellen. Ik heb ondertussen al een week mijn D-32 check gehaald en aan het einde van de week ben ik pas 1 vlucht verder. De hele week had ik pech met het weer en mocht ik niet vliegen. Ik werd constant in de middag gezet en dan is het zo warm dat je niet meer weg mag. Boven de 43 graden wordt er niet meer gevlogen. Helaas had ik dit twee dagen achter elkaar. Daarna stond ik eindelijk een keer 's ochtends op het rooster voor een solo vlucht, maar toen ben ik net op het laatste moment weer naar achter gezet, waardoor ik dus moest cancelen vanwege de wind. Vandaag dus eindelijk weer een vluchtje kunnen doen, maar dit schiet totaal niet op. Ondertussen zijn mensen die ver voor lopen van een groep achter mij, ons aan het inhalen, omdat zij wel alle goede plekjes op het rooster krijgen. Af en toe krijg je het idee dat iedereen je tegenwerkt als het niet gaat zoals je hoopt. Elke keer een vlucht moeten voorbereiden terwijl je al bijna zeker weet dat je niet gaat vliegen is enorm frustrerend.

En aangezien je verder niks te doen hebt hier blijf je een beetje in die frustratie hangen en dat is niet echt relax. Ik probeer dus daarom maar zoveel mogelijk afleiding te zoeken in wat nieuwe boeken die ik gekregen heb.

Update: We hebben wat gedaan zowaar. Vrijdag zijn Pieter en ik om 18:45 vertrokken naar de Grand Canyon. We stonden zondag pas weer op het rooster dus mooi de tijd om wat te ondernemen. Pieter zijn vriendin zat daar met haar ouders, dus die hadden we verrast. Zaterdag zijn we met hen door de Canyon getrokken. Het was echt enorm indrukwekkend en nog tien keer vetter dan ik had verwacht. Je moet het echt ervaren, want het is onbeschrijfelijk hoe groot die scheur in de grond is. Het was daar ook lekker koel, zo'n 15 tot 20 graden, dus dat is vergeleken bij Phoenix zelfs bijna koud.
'S avonds zijn we weer terug naar huis gereden, om zondag om 3 uur 's ochtends naast ons bed te staan voor een vlucht.
Wel heel relaxed om even weg te zijn geweest. Het voelde ook een beetje als een soort vakantie, al kun je het vliegen nooit helemaal los laten.
Morgen sta ik op het rooster voor mijn laatste solovlucht. Deze duurt 4 uur en die gaat dus ook lekker ver weg. Ik zal wel weer een update doen over hoe dat allemaal gegaan is.

Voorlopig kan iedereen die dit leest weer vooruit.

Howdy

24 gehaald en navigatie´s

Hehe, gelukkig is na drie keer proberen de 24 check eindelijk in de pocket. Deze week was weer druk met vluchten. Na weer mijn eerste solo (S-25) was het tijd voor weer eens een navigatie vlucht met m'n instructeur. Ik had een hele vette route gepland naar Prescott en Sedona, dat ligt verder naar het noorden. Het is daar allemaal wat bergachtiger en de elevatie van het veld is zo'n 4000 voet hoger dan Falcon field.
Het was wel weer even wennen dat navigeren want het was een tijdje geleden dat ik dat had gedaan. Na een half uurtje vliegen had ik de smaak wel weer te pakken. Bij deze vlucht was het de bedoeling dat je liet zien dat je zelf kon navigeren naar een onbekend veld met behulp van de kaart. De vluchten hierna moet ik dan ook helemaal alleen doen en niet verdwaald raken.
De dag daarna was dan dus mijn eerste solo navigatie. Dat was echt kicken, want je hebt nu echt het idee dat je een doel hebt wat je moet bereiken, en dat is een stuk leuker dan alleen maar dicht bij het veld wat rondjes draaien enzovoorts. Ik ging naar een veld waar verder geen verkeersleiding was dus dan moet je op de radio veel positie reports doen. Er was gelukkig niemand dus ik kon lekker rustig mijn gang gaan.
Vandaag had ik weer een navigatie, vergelijkbaar met de vorige maar nu ging ik naar het zuiden en niet naar het noorden. Het ging weer best lekker, dus ik was achteraf erg tevreden over de laatste paar vluchten.
Morgen hoef ik even niet te vliegen dus dan kan ik lekker uitrusten.
Tot de volgende!
Ajuu

Checks

Deze week stond de 24 check te wachten. Bij dit beurtje ga je weer met een andere instructeur vliegen om te kijken hoe het gaat. Je moet hierbij wat manouvres laten zien in de lucht zoals steep turns, stalls en slow flight. Verder krijg je nog een simulated engine failure en moet je het vliegtuig als het ware op de best mogelijke plek neer zien te zetten. En uiteraard ga je ook laten zien hoe je landingen gaan.
Ik vloog mijn 24 vlucht met een hele aardige instructeur. Niet alles ging even goed in het begin, maar toch gaf hij me de ruimte om het over te doen. Toen we terug kwamen op Falcon field gingen we touch & go's maken. Ik moest allemaal verschillende soorten landingen laten zien. Deze gingen helaas niet zoals ik gehoopt had, beter gezegd ze gingen slecht. Het zullen wel de zenuwen zijn geweest dacht ik nog, maar ik kon het ook niet meer goed oppakken na een aantal wat mindere landingen. Ik had dus ook de check niet helemaal gehaald. De beoordeling was een partial pass en dat betekent dat ik de circuitjes nog een keer over moet doen en een extra beurtje moet vliegen.
Gister mijn extra beurtje gevlogen, maar dat ging ook niet echt lekker. Het weer zat ook een beetje tegen dus het was niet optimaal 'leer-weer'.
Vandaag mijn recheck gehad. Het enige wat ik moest doen was naar een ander vliegveld vliegen en daar gingen we dan de touch & go's doen. Helaas was het weer hetzelfde verhaal als twee dagen geleden en gingen mijn landingen weer slecht. Ik voelde me na een paar landingen weer niet lekker in mijn vel dus dat werkt allemaal niet mee. Uiteindelijk weer terug naar Falcon om daar te horen dat ik ook deze niet had gehaald. Balen natuurlijk want nu moet ik die hele check weer overnieuw doen.
Enorm klote dus want zo had ik het niet echt voor me gezien toen ik het vliegtuig in stapte. Alle zelfvertrouwen die ik de laatste aantal vluchten had opgebouwd is weer helemaal weggevaagd.
Maar ik geef het niet op, want ik ga nu gewoon weer proberen om dit allemaal te verbeteren.
Al met al is het natuurlijk niet echt een relaxte week geweest op deze manier en ik hoop dat ik daar volgende week verandering in kan brengen.
Ajuu
Daan

Hollandse lekkerheid

Jaja daar is tie weer! Heel veel nieuwe dingen zijn er niet te vertellen, maar ik laat toch even iets van me horen.

Vorige week weer een paar vluchtjes gemaakt. Mijn eerste navigatie vlucht naar Bullhead bijvoorbeeld. Super gaaf want dat is best een eindje vliegen, zo´n 195 Nautical Mile. Ik ging weer samen met Stephan backseaten en daarom konden we zo´n verre vlucht maken. Het landschap was erg indrukwekkend, bergen en uitgestrekte vlaktes waar ineens in the middle of nowhere een huis staat. Bij navigatie vluchten is het de bedoeling dat je een bepaalde koers vliegt en elke keer op zicht probeert bij te houden waar je bent. Dat is niet altijd even makelijk want niet alle punten die ik op de kaart had uitgekozen, waren even goed te spotten vanuit de lucht.

Op de terugweg zat ik achterin en vloog Stephan. Ik was redelijk lui geworden en was bijna in slaap gevallen, toen ik ineens tegen het plafond werd aan gegooid. Ik schrok me dood, maar Stephan en de instructeur lagen in een deuk. Ze hadden gezien dat ik lag te slapen dus drukten ze kort de neus naar beneden waardoor je even uit je stoel vliegt. Daarna ben ik maar wakker gebleven.

De rest van de week moest ik cancelen vanwege het weer. Het is hier namelijk kutweer geweest. Te harde wind en veel thunderstorms die gemeld werden, zorgen ervoor dat je niet weg mag.

Zaterdag was het 4th of july en dat is hier een feestdag, independance day. We zijn toen met 20 man gaan tuben op de salt river. Dan krijg je een band en daarmee drijf je 4 uur lang de rivier af tot je weer bij af bent. Dat betekende dus 4 uur lang in de zon liggen en 4 uur lang verbranden. Toen we klaar waren, zagen mijn knieen mooi rood ondanks alle zonnebrand creme.

`s Avonds zijn we naar vuurwerk gaan kijken in Tempe, maar dat was niet heel bijzonder.

Deze week weer twee solo´s gehad. Die gingen wel ok, maar ik moet nog steeds aan dingen blijven werken.

Vandaag was ik vrij dus ben ik opzoek gegaan naar Lee Lee´s Oriental Supermarket. Daar scheen je Nederlandse producten te kunnen kopen en ik verlangde naar hagelslag, dus ik wilde wel eens zien wat ze daar hadden. Ik heb daar als een echte chinees foto´s gemaakt van alles procducten die ze hadden. Ontbijtkoek, de ruijter hagelslag, calve pindakaas met stukjes noot(huib jij zou hier kunnen overleven)pickwick thee, spar pannekoekenmix, spar mix voor appeltaart, beschuit, calve mayonaise, hero jam, droste cacao. Dat was het wel ongeveer. Alles is super duur, maar dat weerhield mij er niet van de hagelslag in te slaan. Heel raar om alle die nederlandse producten hier te zien. Op de thee zit zelfs een soort reclame actie om een glas te winnen, alles in het nederlands. Geweldig!

Ik heb al genoten van mijn eerste boterham met pindakaas en hagelslag en gelukkig mogen er nog vele volgen.

Tot later,

Daan

Solo's en Bravo transitie

Zo, eindelijk weekend. Deze week was weer lekker druk. Na mijn eerste solo maandag, stond ik ook voor de rest van de week ingepland. 6 dagen achter elkaar gevlogen dus nu is het even tijd voor rust.

Ondertussen heb ik alweer 4 solo beurtjes gehad, dus dat schiet lekker op. Donderdag een back to back gevlogen met Stephan. We zijn over een aantal andere vliegvelden heen gegaan en geland op Deer Valley. We gingen een class Bravo transitie doen. Je hebt hier veel vliegvelden in de buurt en die hebben allemaal hun eigen stuk luchtruim. Falcon field is bijvoorbeeld een class Delta airspace. Nu ligt vlak naast Falcon, Phoenix Sky Harbor en dat is te vergelijken met Schiphol. Dat heeft een class Bravo airspace om zich heen en daar mogen wij met onze kleine kut vliegtuigjes eigenlijk niet komen. Tenzij je een transitie aanvraagd, want dan mag het wel. Dat gingen we dus doen en dat is best gaaf omdat je vlak naast de landingsbaan vliegt op ongeveer 4000 voet. Niet veel mensen doen dit zo vroeg in het traject, dus we hadden wel een mooi verhaal te vertellen toen we terug waren.

Zaterdag twee solo vluchten achter elkaar dus ik had besloten om naar een ander veld te gaan. Dat veld was Gateway, dat ligt ook direct naast Falcon dus dat is niet zo moeilijk te vinden. Eerst wat oefeningen gedaan in de practice area en daarna op Gateway touch & go's gemaakt. Toen ik daar aankwam was ik de eerste. Er was verder niemand bezig op het veld dus lekker rustig oefenen. Na 6 touch & go's had ik een full stop gemaakt, even getankt en weer weg. Weer oefeningen doen en daarna terug naar Falcon. Daar was het nu zo druk dat ik even buiten class Delta moest blijven wachten voordat ik naar binnen mocht om te landen. Dus ik heb even tien minuten rondjes gedraaid boven een golfbaan en wat mensen wakker gemaakt met het lawaai van mijn motor. Toen ik naar binnen mocht was het allemaal weer rustiger dus dat was relax.

We gaan proberen of we vandaag naar een honkbal wedstrijd kunnen van de Arizona Diamond Backs. Dat zou wel gaaf zijn. Als het gelukt is zal ik de foto's op de picasa zetten

Ciao for now,

Daan

Solofilm

SOLO!!!

Jawel! Na vijf weken hard werken is het moment daar: ik heb voor het eerst alleen een vliegtuig bestuurd! Het was een onbeschrijfelijk gevoel om het vertrouwen te krijgen om alleen een vliegtuig mee de lucht in te nemen.
Vooraf moesten nog allemaal papieren ingevuld worden en mijn logboek moest bijgewerkt worden. Er staan nu twee stickers in die aangeven dat ik alleen mag vliegen. Daarna ging ik eerst nog een paar landingen doen met mijn instructeur. Dat ging prima. We deden een paar verschillende soorten en ze gingen allemaal beter dan op mijn check. Na de vierde landing was het zover. We taxieden terug naar de ramp en toen stapte hij uit en sloot de deur achter zich. Helemaal alleen zat ik daar in die kist, met vijf camera's op mijn hoofd van alle klasgenoten die naar me kwamen kijken(bedankt jongens!). Ik werkte alle checklisten af en startte de motor weer. Helemaal alleen zat ik daar in mezelf te praten en alles te controleren. Even goed nadenken wat ik allemaal tegen de toren moest zeggen en toen ging ik. Eerst taxien naar de run-up area en dan naar runway 4 Right. Dan zegt de toren “Archer 45D runway 4R cleared for take-off”. Dan gaat het gas erop en hang je voor je het weet in de lucht....alleen! En het is nog tien keer vetter dan met je instructeur vliegen.
Ik mocht in totaal 3 full-stop taxi backs doen. Dat betekent dat je land en daarna terug taxiet naar de baan om vervolgens weer op te stijgen.
Alle landingen gingen onwijs goed en ik maakte ze netter dan met de instructeur. Toen ik er drie had gedaan ging ik terug naar de ramp, waar iedereen op me stond te wachten. Mijn instructeur deed de deur open en knipte mijn stropdas af(dat is een traditie) en ik werd in een golfkarretje gegooid en naar de auto gereden. Daarna werd ik naar het appartementencomplex gereden en daar in het zwembad gegooid. Het is namelijk een traditie dat je na je eerste solo niet de grond aan mag raken voordat je in het water ligt.
De foto's zal ik alvast online zetten en ik zal ook nog een filmpje in elkaar knutselen.

Mensen, tot de volgende!

Adios

Dane

D-11 check

Hallo,
Hier weer een update vanuit nog steeds Amerika. De afgelopen twee weken waren redelijk druk. Ik stond van maandag tot vrijdag elke dag op het rooster om te vliegen. Dat werd mij vorige week vrijdag een beetje te veel, want ik was ziek geworden. Ik lag de hele dag in bed met koorts en in dit weer is dat zeker geen pretje, want je kunt echt nergens afkoelen dan. Ik was maandag nog een beetje verkouden, maar heb besloten wel te gaan vliegen.
Deze week werd toegewerkt naar een pre-solo check(vlucht D-11). Daarin ga je met een andere instructeur vliegen die je dan beoordeeld of je solo kan vliegen. Bij D-10 vlieg je nog met je eigen instructeur en die beoordeeld dan of je er klaar voor bent of dat je misschien een extra vlucht nodig hebt. Mijn D-10 ging niet zo goed, dus ik heb zelf een extra vlucht aangevraagd.
De volgende dag vloog ik die en hij ging nog steeds niet helemaal goed. Mijn landingen waren nog lastig. Na de vlucht heb ik wel besloten om de volgende dag mijn check te vliegen.
En die had ik vandaag. Je gaat dan weg van het vliegveld en naar een practice area toe(een plek zonder huizen etc.)om daar wat oefeningen te laten zien. Het hangt van de instructeur af wat je gaat doen. Ik moest naar de North-East practice en toen we daar waren trok hij het gas dicht. Dat simuleert een engine failure en dan moet je een goeie landing ergens zien te maken(een PFL). Je zet de vliegtuig in zijn beste glij stand en dan zoek je een goede plek om te landen. Je maakt een planning hoe je daar komt, doet wat checklisten en probeert dan het vliegtuig zo net mogelijk te landen. Dit doe je uiteraard niet echt, vlak voor de grond doe je het gas er weer op en ga je weer omhoog. Dit was het enige wat ik hoefde te doen op mijn check. Ik kreeg twee keer zo'n PFL en een keer een engine failure after take-off. Daarna gingen we terug naar Falcon field(onze thuisbasis) om daar touch & go's te maken. Ik moest een aantal verschillende landingen laten zien. Die gingen niet heel denderend, maar ze waren goed genoeg. Toen we geland waren kreeg ik een debriefing en had ik mijn check gehaald. Het was allemaal goed genoeg geweest, landingen mogen nog wel wat beter.
Nu ga ik waarschijnlijk maandag mijn allereerst solo vlucht doen, dus helemaal in mijn eentje de lucht in. Daar ben ik erg benieuwd naar uiteraard en ik zal zeker zo snel mogelijk laten weten hoe dat is.
Tot het volgende bericht.
Daaag

Meer vluchten

Deze week weer een paar keer gevlogen. Maandag was beurt 2 en daarbij werden weer wat nieuwe dingen voor gedaan, een stall bijvoorbeeld (als je wilt weten wat het is moet je het maar opzoeken op wikipedia o.i.d.). Dat ging allemaal prima en voor de volgende vlucht moesten we wat dingen doorlezen over stalls.
De volgende vlucht was woensdag(twee dagen later) en ik zou om 9:30 vliegen. Er was vertraging dus het werd 10:15. Het vliegtuig kwam ook nog eens later binnen dan zou moeten, dus ik moest nog vlak voor mijn briefing met de instructeur, het vliegtuig nog inspecteren. Daarom was ik net te laat en daar was hij niet zo blij mee. Toen we gingen vertrekken, bleek dat ineens alle dingen die de instructeur de vlucht ervoor nog had gedaan, ik nu zelf moest doen. Dit had ik niet echt verwacht dus er ging van alles niet zoals het hoorde. Daar was de instructeur natuurlijk ook niet zo blij mee en dat was ook wel te merken. Alle procedures en checklisten die ik de dag ervoor had doorgenomen, waren tijdens de vlucht helemaal uit mijn hoofd verdwenen. Hoe hard ik ook nadacht, het was er niet meer. Daarom ging ik bij eigenlijk alles de fout in. Van start tot landing heb ik bijna niks goed gedaan.
Na de schok van woensdag ben ik harder gaan studeren op alles wat fout was gegaan. De vierde vlucht stond voor vrijdag gepland en die ging dan ook een stuk beter. We waren naar een ander vliegveld gegaan en daar hebben we 5 touch and go's gemaakt. Dat betekent dat je een nadering maakt naar de baan en land, maar op de baan gelijk weer gas geeft en opstijgt. Dat was zeer leerzaam en mijn laatste landing was dan ook erg netjes. Het was echt een wereld van verschil met de vorige keer, dus je komt dan een stuk vrolijker de kist uit.
Gister naar de bioscoop geweest. We hebben UP gekeken in 3D dus dat was heel vet. Voor foto's van de lelijke 3D brillen moet je even op het picasa album kijken.
Mensen tot later.
Daaaag

Eerste vlucht

Vandaag de eerste vlucht gehad. We moesten om half 5 opstaan omdat we van te voren een briefing kregen over bochten en stijgen en dalen enzovoorts. Ik stond om 9:10 op de planning. Voor je vlucht moet je altijd nog wat dingen checken en invullen. Het weer is natuurlijk heel belangrijk en aangezien dit de eerste keer is dat we vliegen had ik niet echt een idee waar ik naar moest kijken. Ik heb dus maar gewoon alle info van de meteo website gehaald en in de briefing voor mijn instructeur gestopt.
Daarnaast doe je altijd een mass & balance berekening om te kijken of je niet te zwaar beladen bent en om te weten of het zwaartepunt op de goede positie ligt. Ook dat duurt nog erg lang omdat ik het niet zo vaak heb geoefend, maar uiteindelijk was alles in orde.
Ik vlieg samen met een crewmate, dat betekent dat je bij elkaars vlucht meekijkt achterin. Ze noemen dat ook wel backseaten. Onze instructeur is een mexicaan(dus hopelijk heeft hij al wat pilletjes voor dat fijn griepje wat iedereen daar oploopt, want anders zijn wij wellicht het haasje).
De eerste vlucht is gewoon om te kijken hoe alles gaat, er wordt nog niks van je verwacht.
Dan ga je voor het eerst take-off wat echt heel vet was. Op het moment zelf realiseer je het je niet zo, maar als je daarna even om je heen kijkt dan is het erg indrukwekkend. Het landschap is hier redelijk bergachtig dus dat is helemaal gaaf om vanuit een vliegtuig te zien. We hebben wat bochten gedraaid, stijgen en dalen heeft hij voorgedaan en hij heeft nog wat andere vlieg dingetjes laten zien. Ik moest het daarna ook zelf allemaal proberen en dat ging volgens mij best goed. Omdat ik nog redelijk vroeg moest vliegen was het weer niet heel erg turbulent, maar aan het einde van mijn vlucht kon je al wel merken dat het erger werd. De landing deed de insturcteur allemaal zelf maar het was wel heel gaaf om te zien vanuit een cockpit.
Toen we weer aan de grond stonden kregen we even pauze en daarna mocht Casper vliegen(mijn crewmate dus) en ik mocht achterin zitten. Ook erg leuk om dat te zien, alleen was het nu meer turbulent en dat voel je wel een beetje. Je wordt was sneller misselijk als je achterin zit en helemaal met dit weer. Alles ging prima verder, maar zelf vliegen is prettiger.
Toen we weer terug waren, kregen we een debriefing over wat we voor de volgende vlucht moeten doen en moesten we nog wat papieren invullen zoals je logboek en je flightreport en daarna konden we naar huis.
Dus dat was de allereerste vlucht van de nog velen die gaan komen. Ik houd jullie op de hoogte.
Tot later.
Dane

Eerste week Arizona

Hallo,

Zoals de meeste mensen wel weten ben ik vorige week maandag vertrokken naar Arizona. Hier ga ik het komend half jaar doorbrengen om te leren vliegen.

Vorige week zijn we begonnen met verschillende briefings over vluchtvoorbereiding, het plannigsschema, meteoinformatie en nog veel meer andere dingen die je moet weten voordat je kan beginnen met vliegen.

Vrijdag middag waren we vrij en zijn we een roadtrip gaan maken naar Las Vegas. Een stad waar je in ieder geval 1 keer in je leven moet zijn geweest. We zaten in het MGM Grand hotel & casino, bekend uit de film ocean's eleven. De volgende dag zijn we de hele strip afgelopen om alles te bekijken. Je kunt echt je ogen uit kijken want op elke hoek is wel iets raars of groots te zien. Om de vijf minuten wordt je door een mysterieus figuur gevraagd of je gratis mee wilt naar een nachtclub of stripclub. Verder staan er 's avond vaak allerlei mexicaantjes kaartjes uit te delen voor hoeren. Bij elke mexicaan zijn krijg je een stapel van ongeveer 5 kaarten dus aan het einde van de avond hadden we een goede verzameling binnen.

Uiteraard hebben we ook gegokt, want als je in Vegas bent moet je het casino uitproberen. De roulette tafel hield ik niet lang vol aangezien ik maar $20 had aan chips en de minimum inzet was $10. Daarna zijn we de slots gaan uitproberen en daar hadden we meer geluk. We zijn begonnen met $1 en steeds als we wat wonnen gingen we naar een andere machine toe. Uiteindelijk zijn we gestopt toen we in een keer onze winst vergroot hadden naar $30. De volgende dag zijn we weer terug gereden naar Phoenix.

Deze week hebben we de laatste paar briefings en gaan we waarschijnlijk beginnen met vliegen. Aangezien ik niet een enorm actieve blogger ben, zal ik proberen zoveel mogelijk foto's up te loaden want ik weet dat dat het leukste is om te zien. Op de onderstaande link kun je mijn picasa album bekijken:
http://picasaweb.google.nl/albumserieus

Mensen tot het volgende bericht.
Doei

Daan